Za odporność na działanie korozji na stalach nierdzewnych odpowiada warstwa pasywna, składająca się z tlenków, głównie tlenków chromu. Ma ona ok. 0,06 do 0,08 mikrometrów grubości. Chroni ona jednak tylko wówczas, gdy jest szczelna i dobrze wytworzona. Warstwa ta powstanie tylko na absolutnie czystej chemicznie powierzchni. Tlenki i metale obce oraz inne zabrudzenia przeszkadzają w powstaniu odpowiedniej warstwy pasywnej, czego wynikiem może być powstanie korozji. Stal nierdzewna w każdej formie wykonana profesjonalnie posiada warstwę ochronną, jednak ta ulega zniszczeniu podczas obróbki termicznej (spawaniu). Aby temu zapobiec należy przeprowadzić pasywację wyrobu (PELOX RP)poprzedzoną obróbką trawienia. Metoda ta jest najlepszym sposobem przywrócenia pierwotnego efektu wizualnego i ochronnego stali nierdzewnej.